นิโคลาส บาร์เร พระสงฆ์ชาวฝรั่งเศสคณะมินิมส์ ผู้ก่อตั้งคณะภคินีพระกุมารเยซู ได้รับการสถาปนาเป็นบุญราศีโดยพระสันตะปะปายอห์น ปอลที่ 2 เมื่อวันที่ 7 มีนาคม ค.ศ.1999 (วันฉลองระลึกถึง 21 ตุลาคม ของทุกปี)

ชีวิตวัยเด็ก
นิโคลาส บาร์เร เกิดวันที่ 21 ตุลาคม ค.ศ.1621 ที่เมืองอาเมียนซ์ ประเทศฝรั่งเศส เป็นบุตรชายคนโตของครอบครัวบาร์เร มีน้องสาว 4 คน บิดาชื่อหลุยซ์ มารดาชื่ออองตัวเนต ท่านได้รับการศึกษาที่วิทยาลัยของคณะสงฆ์เยซูอิต ท่านเป็นที่ชื่นชมยกย่องของบรรดาอาจารย์และเพื่อน ๆ เมื่ออายุ 19 ปี ท่านได้รับการดลใจจากพระเจ้าสมัครเข้าเป็นสมาชิกคณะมินิมส์ ซึ่งก่อตั้งโดยท่านนักบุญฟรันซิสแห่งเปาลา

งานแพร่ธรรมในเมืองปารีส
ขณะที่ยังเป็นสังฆานุกรท่านได้รับเลือกให้เป็นอาจารย์สอนปรัชญา ภายหลังเมื่อได้รับศีลบรรพชาเป็นพระสงฆ์ในปี ค.ศ.1646 แล้ว ได้รับหน้าที่เป็นอาจารย์สอนเทวศาสตร์ ขณะเดียวกันก็ทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการห้องสมุดเพลสรอยัล ที่มีชื่อเสียงในกรุงปารีส และทำหน้าที่เทศน์สอนประกาศข่าวดี ความศักดิ์สิทธิ์และความสามารถในการนำวิญญาณของท่านเลื่องลือไปทั่ว ท่านนำคนจำนวนมากให้ค้นพบพระประสงค์ของพระเจ้าในชีวิตของพวกเขา อย่างไรก็ตามการเดินทางชีวิตฝ่ายจิตของท่านเองก็ต้องผ่านความยากลำบาก เจ็บปวดมากมาย จากประสบการณ์นี้ทำให้ท่านใกล้ชิดสนิทสัมพันธ์กับพระเจ้าอย่างลึกซึ้งและเป็นผลให้ท่านมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเช่นกันถึงจิตวิญญาณของมนุษย์

งานแพร่ธรรมในเมืองรูออง
ปี ค.ศ.1657-1659 สุขภาพของคุณพ่อนิโคลาส บาร์เร เริ่มทรุดโทรมและล้มป่วยลง ท่านถูกส่งไปยังอารามที่เมืองอาเมียนส์และรูอองตามลำดับ ที่รูอองนี้เองท่านได้พบกับสตรีใจศรัทธากลุ่มหนึ่ง ซึ่งต่อมาภายหลังได้เข้ามาร่วมงานกับท่านในฐานะครูสตรีของ "โรงเรียนการกุศลเล็กๆ" สำหรับเด็กยากจน ท่านใช้เวลาในการสวดภาวนาและไตร่ตรองเกี่ยวกับ "เครื่องหมายแห่งกาลเวลา" ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมขณะนั้นเป็นเวลานานถึง 15 ปี จนทำให้ตระหนักอย่างชัดแจ้งว่ารากเหง้าแห่งความเสื่อมทรามทั้งปวงของสังคมเกิดจากการไม่ได้รับการศึกษาและเยาวชนไม่ได้รับการอบรมที่ดี

ในปี ค.ศ.1662 คุณพ่อนิโคลาส บาร์เร จึงได้ก่อตั้ง "โรงเรียนการกุศลเล็ก ๆ" แห่งแรกขึ้นที่เมืองรูออง กิจการโรงเรียนการกุศลได้รับความสำเร็จเป็นที่นิยมและได้เริ่มแพร่ขยายไปที่รีมส์ เลอซิเออร์ และที่ต่าง ๆ อีกหลายแห่งในประเทศฝรั่งเศส จนกระทั่งในปี ค.ศ.1675 จึงได้มีการเปิดโรงเรียนการกุศลในกรุงปารีส และต่อมาอีกไม่นานได้มีการเปิดโรงเรียนฝึกอาชีพขึ้น เพื่อช่วยเหลือเยาวชนให้มีรายได้เลี้ยงชีพ

การก่อตั้งคณะภคินีพระกุมารเยซู
โดยการทรงนำของพระจิต ในปี ค.ศ.1666 คุณพ่อนิโคลาส บาร์เร ได้แนะนำบรรดาครูโรงเรียนการกุศลของท่านให้มาใช้ชีวิตร่วมกันเป็นหมู่คณะ โดยมอบความไว้วางใจทั้งหมดไว้ในพระญาณสอดส่องของพระเจ้า ดังนั้นคณะภคินีพระกุมารเยซูจึงได้ถือกำเนิดขึ้นในปีนี้เอง และด้วยความคิดสร้างสรรค์และความกล้าหาญ คุณพ่อได้แนะนำให้พวกเขาดำเนินชีวิตหมู่คณะโดยไม่ต้องถือคำปฎิญาณ เพื่อพวกเขาจะได้มีอิสระในการออกไปอบรมสั่งสอนบรรดาสามัญชนทั่วไปได้ ไม่ต้องขังตนอยู่แต่เพียงในอารามเหมือนนักบวชในสมัยนั้น กลุ่มครูโรงเรียนการกุศลเหล่านี้ได้กลายเป็นแรงบันดาลใจในการก่อตั้งกลุ่มอื่น ๆ ที่มีจิตตารมณ์แบบเดียวกันอีกมากมาย

ย้ายกลับไปกรุงปารีส
จนกระทั่งในปี ค.ศ.1675 จึงได้มีการเปิดโรงเรียนการกุศลในกรุงปารีสและต่อมาอีกไม่นานได้มีการเปิดโรงเรียนฝึกอาชีพขึ้น เพื่อช่วยเหลือเยาวชนให้มีรายได้เลี้ยงชีพ
ในขณะที่จำนวนสมาชิกของครูโรงเรียนการกุศลเพิ่มขึ้น คุณพ่อนิโคลาส บาร์เร เองก็เป็นผู้แนะนำฝ่ายจิตให้แก่ผู้คนมากมายเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก่บรรดาผู้ที่กำลังทนทุกข์ต่อการต่อสู้ฝ่ายจิต ท่านพยายามอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้คำแนะนำแก่พวกเขาและบรรดาครูโรงเรียนการกุศล ท่านสอนพวกเขาให้รู้จักดำเนินชีวิตความเชื่อ โดยการมอบอุทิศตนโดยสิ้นเชิงแด่พระเจ้า ความปรีชาสุขุมและความศักดิ์สิทธิ์ของท่านเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว

บั้นปลายชีวิต
สุขภาพของท่านทรุดโทรมและทวีความรุนแรงขึ้นเป็นอย่างมาก ท่านต้องพักรักษาตัวอยู่แต่เพียงในอาราม ที่สุดท่านได้ถึงแก่มรณภาพในวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ.1686 ประชาชนต่างโศกเศร้าในการจากไปของท่าน และบอกต่อ ๆ กันไปทั่วเมืองว่า "คุณพ่อนิโคลาส บาร์เร สงฆ์มินิมส์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ได้สิ้นชีวิตแล้ว"

มรดกล้ำค่า
จนกระทั่งเวลาผ่านไปกว่า 300 ปี เมื่อวันที่ 7 มีนาคม ค.ศ.1999 ท่านได้รับการสถาปนาเป็น บุญราศีนิโคลาส บาร์เร โดยพระสันตะปะปายอห์น ปอล ที่ 2
งานของท่านบุญราศีนิโคลาส บาร์เร ยังคงดำเนินอยู่ในปัจจุบัน ผ่านทางหมู่คณะที่ท่านได้ก่อตั้งขึ้น ได้แก่คณะภคินีพระกุมารเยซู และคณะภคินีพระญาณสอดส่อง ซึ่งปัจจุบันได้รวมเป็นสหพันธ์ นอกจากนี้ยังมีกลุ่มฆราวาสทั้งหญิงและชายอีกมากมายที่ได้รับแรงบันดาลใจและสานต่องานในจิตตารมณ์เดียวกันนี้ไปทั่วโลก

พระเจ้าข้า พระองค์ทรงประทานความปรารถนาให้เกิดขึ้นภายในจิตใจของบุญราศีนิโคลาส บาร์เร ที่จะให้มนุษย์ทุกคนมารู้จักและรักพระเยซูคริสตเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนสามัญชนและต่ำต้อยในสังคม ขอโปรดประทานพระหรรษทานให้ลูกมีความกล้าหาญที่จะปฏิบัติตามแบบฉบับของท่าน ในความศรัทธา ความร้อนรน พร้อมทั้งอุทิศตนในการดำเนินชีวิตตามการทรงนำของพระจิตเจ้า เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้อื่น ด้วยความไว้วางใจในความรักของพระองค์ตลอดไป
 

วันที่ 22 กรกฎาคม ค.ศ.1885 ภคินีคณะพระกุมารเยซู (ซิสเตอร์คณะแซงต์โมร์) 3 คน โปสตุลันต์ 2 คน และเด็กกำพร้าอีก 1 คน ได้ออกเดินทางจากประเทศสิงคโปร์มาถึงกรุงเทพในวันที่ 25 กรกฎาคม ค.ศ.1885 ตามคำเชิญของ ฯพณฯ พระสังฆราช ฌอง หลุยส์ เวย์ ประมุขมิสซังสยามในเวลานั้น คณะภคินีพระกุมารเยซูได้รับมอบหมายให้ดูแลโรงเรียนและสอนภาษาอังกฤษให้แก่นักเรียนประถมในโรงเรียนโรซารีคอนแวนต์ เขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพฯ

ในปี ค.ศ.1896 บรรดาภคินีพระกุมารเยซูได้ย้ายไปอยู่ที่ถนนคอนแวนต์ สีลม กรุงเทพฯ และได้เปิดโรงเรียนพระกุมารเยซูคอนแวนต์ขึ้นที่นั้น มีนักเรียนแรกเปิดทั้งหมด 16 คน กิจการของโรงเรียนได้เจริญก้าวหน้าขึ้นมากจนสามารถรับนักเรียนได้ประมาณ 500 คนและรับนักเรียนประจำได้ถึง 80 คน

ต่อมาในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1907 ด้วยเหตุจำเป็นบางประการพร้อมทั้งมีการเปิดบ้านใหม่ที่อีโปร์ ท่านอธิการิณีเจ้าคณะแขวงประเทศมาเลเซียจึงเห็นสมควรให้คณะภคิณีพระกุมารเยซูในประเทศไทยเดินทางกลับเมืองอีโปร์ ประเทศมาเลเซีย รวมเวลาที่อยู่ในประเทศไทยครั้งแรกนี้ 22 ปี

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

จงอยู่ในสันติเสมอ และไว้วางใจในพระเจ้า

(นิโคลาส บาร์เร, L..61)

ค.ศ.1956 คุณแม่จอห์น เดสแม็ค มหาอธิการิณีเจ้าคณะและที่ปรึกษา คุณแม่ยอห์น จากฝรั่งเศส กำลังอยู่ระหว่างการเยี่ยมสมาชิกที่มาเลเซีย และขากลับเพื่อไปประชุมสมัชชาคณะพร้อมกับคุณแม่ชาร์ล แดลบาร์ เลขาธิการและอธิการิณีเจ้าคณะแขวง ประเทศมาเลเซีย ได้แวะเยี่ยมสยาม ในวันที่ 12 มีนาคม ตามคำเชิญของ ฯพณฯ พระสังฆราชฟรังซิสเซเวียร์ สงวน สุวรรณศรี ประมุขมิสซังจันทบุรีในขณะนั้น เพื่อปรึกษาหารือและวางแผนในการส่งคณะภคินีพระกุมารเยซูให้มาเปิดโรงเรียนที่ชลบุรี

ต่อมาในปี ค.ศ.1957 วันเสาร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ คุณแม่ชาร์ล แดลบาร์ อธิการิณีเจ้าคณะแขวง ประเทศมาเลเซีย พร้อมกับภคินีอีก 5 คน ได้เดินทางมาถึงกรุงเทพฯ เพื่อปฏิบัติภาระกิจตามที่ได้รับมอบหมาย บรรดาสมาชิกที่เดินทางมาในครั้งนี้มีคนไทย 2 คน ได้แก่ ภคินีฟรันซิส ชูจิตต์ ผลสุวรรณ ภคินีหลุยส์ มารี สมเจตน์ เสวตรวิย์ และชาวฝรั่งเศสอีก 3 คน ได้แก่ ภคินีอัลฟองส์ คุมส์ ภคินีเอลิซาเบท ดูโครส์ และคุณแม่ปอล บานาล ได้เข้าพักอาศัยชั่วคราวในบ้านเช่าที่ซอยร่วมฤดี ใกล้โบสถ์พระมหาไถ่ ขณะรอการก่อสร้างโรงเรียนที่ชลบุรีซึ่งใช้เวลามากกว่า 1 ปีนั้น ก็ได้รับเชิญจากคณะสงฆ์พระมหาไถ่ให้ร่วมดำเนินงานการศึกษาใน "โรงเรียนพระมหาไถ่ศึกษา" ที่กรุงเทพฯ เปิดทำการสอนให้เด็กนักเรียนคนไทยและต่างชาติ จนกระทั่งปี ค.ศ.1963 จึงได้มีการแยกออกเป็นโรงเรียนนานาชาติอีกต่างหาก โดยใช้ชื่อว่า "โรงเรียนร่วมฤดีวิเทศศึกษา"

ภายหลังเมื่อการก่อสร้างโรงเรียนที่ชลบุรีเสร็จสมบูรณ์ คุณแม่เออร์เนส ภคินีไมเคิล ยันตระโกศล และภคินีฟรันซิส ชูจิตต์ ผลสุวรรณ จึงได้ย้ายไปประจำที่ชลบุรี และเปิดโรงเรียนมรี่อิมมาคุเลตคอนแวนต์ เพื่อให้บริการด้านการศึกษาอย่างเป็นทางการในวันที่ 19 กรกฏาคม ค.ศ.1958

ต่อมาในวันศุกร์ที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ.1963 ได้มีการเปิดโรงเรียนเพิ่มขึ้นที่บ้านเช่า บนถนนสาทรเหนือ ชื่อ "โรงเรียนพระกุมารเยซูวิทยา" เป็นโรงเรียนสำหรับฝึกความรู้ความชำนาญในการทำหน้าที่เลขานุการ จนกระทั่งปี ค.ศ.1965 จึงได้ย้ายไปที่ถนนสุขุมวิท 101 เขตพระโขนง กรุงเทพฯ
 

กิจการด้านการให้การศึกษาอบรมของคณะได้รับความนิยมจากผู้ปกครองและเจริญก้าวหน้าเป็นอย่างมาก และเพื่อร่วมมือในการเสริมสร้างโลกแห่งความรัก ยุติธรรม และสันติ อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ปัจจุบันคณะภคินีพระกุมารเยซูประเทศไทย ยังได้ขยายงานด้านอื่น ๆ เช่น งานสังคมสงเคราะห์และงานสังคมพัฒนาในรูปแบบต่าง ๆ ตามต้องการเร่งด่วนของพระศาสนจักรท้องถิ่นอย่างเต็มกำลังความสามารถอีกด้วย